به حُکم چشمهایت می نویسم نامه ای دیگر

                       دلم را درمیان نامه می پیچم پریشان تر

                       پس ازنام قشنگت، می نویسم سطر اول را   

                         قفس، آتش، پرنده، یک گلو آوازو خاکستر

                      میان برگ ماه، درانتهای نامه می پیچم 

                               برای دستهایت چوری و یک حلقه انگشتر

                     دلم را درمیان نامه ام  پچیده می یابی  

                       کنار نامه های دیگرت ، هرروز پشت در

                     درآن خلوت که از ابرخیالت ماه می تابد

                     تورا با سطرسطر نامه هایم میکشم دربر

                    میان برگ ماه پیچیده  تقدیم تو میدارم 

                    دوگلدان،شمعدانی، قالی و یک دسته نیلوفر

                                     ولی حس می کنم یک روز درغُربت دل عاشق  

                   دورازچشم تو می میرد کنار نامه ای  آخر

آدما از آدما زود سیر میشن
آدما از عشق هم دلگیر میشن

آدما رو عشقشون پا میزارن
آدما آدمو تنها میزارن
منو دیگه نمی خوای خوب میدونم
تو کتاب دلت اینو میخونم
یادته اون عشق رسوا یادته
تو میگفتی که گناه مقدس
اول و آخر هر عشق ....